Het NKS brengt verschillende AIOS teams uit heel Nederland bij elkaar voor een competitie met een focus op feedback, leren en gezelligheid. Alle deelnemende teams worden uitgenodigd ‘supporters’ mee te brengen voor een leuke sfeer tijdens de sessie. Alle scenario’s zijn gebaseerd op klinische situaties in de anesthesie en/of acute geneeskunde. Na elk scenario krijgen de teams feedback van een onafhankelijke jury op hun medisch inhoudelijke acties en hun Teamwork (leiderschap, situatie bewustzijn, besluitvorming en communicatie)
Een feestje hadden de aios uit het UMCU donderdag al gehad in Compex maar het enthousiasme werd er niet minder op nadat vrijdagmiddag bekend werd dat zij de winnaars van het Nationaal Kampioenschap Simulatietraining (NKS) 2024 zijn geworden. Teamcaptain Niels Pouw en teamlid Nikki Wiseman vertellen over hun ervaring.
Hoe is het winnende team tot stand gekomen?
‘Ik ben de groep bij elkaar gaan zoeken,’ vertelt Nikki. ‘Er waren in eerste instantie best veel aios die mee wilden doen, maar toen de datum dichterbij kwam, werden sommigen toch onzeker en waren er collega’s die dachten: “Ik ben niet goed genoeg” of “andere AIOS zijn toch beter.” Sommigen hebben zich toen teruggetrokken, vooral omdat ze het spannend vinden om de simulatie op een podium voor publiek te doen. Maar ja, de datum kwam steeds dichterbij dus toen ben ik mensen ook persoonlijk gaan benaderen. De uitdaging zat hem daarna vooral in een moment vinden in de agenda’s om gezamenlijk te kunnen trainen’, vervolgt Niels. ‘Dat lukte niet helemaal: we hebben een keer of drie getraind, maar dus iedere keer in een andere samenstelling, omdat er dan iemand inviel voor iemand die niet kon. Helaas hebben we daardoor maar één keer met het hele team kunnen trainen waarmee we op het podium stonden. Door het samen trainen raak je wel beter op elkaar ingespeeld. Je merkt dan – en dat is logisch – dat dit sneller gaat met collega’s die wat verder in de opleiding zijn. Hoe verder je komt in de opleiding, hoe beter je je rol kent. Dan voelt het als een handschoen die je aantrekt’, aldus Niels.
Jij was captain, Niels. Hoe hebben jullie de rolverdeling bepaald?
Nikki: ‘Als je alle vijftig aios uit het UMCU zou vragen wie hier de ‘urgentiegoeroe’ is, dan zegt iedereen Niels.’ Lachend: ‘Dat hij teamcaptain zou worden, is dus unaniem besloten voordat Niels er iets van kon vinden.’
Hoe belangrijk zijn simulatietrainingen?
Niels: ‘Ik denk zelf dat scenario’s zoals reanimatie of een exotisch scenario niet heel vaak getraind hoeven te worden. Wel is het voor iedereen zinvol om veel vaker OK-achtige scenario’s te trainen. Dat is ook een van de redenen dat we hier een skillslab hebben op het OK-complex. Dan kun je heel laagdrempelig een noodsituatie op de OK simuleren. Bijvoorbeeld een nabloeding bij de patiënt of een ritmestoornis. Procedures zoals een subcutaan infuus bij robotchirurgie, ik noem maar wat. Ik denk dat daar heel veel waarde in zit.’ ‘Het gaat er uiteindelijk om dat je beter wordt’, vult Nikki aan. In de CRM-training staan de niet-technische vaardigheden centraal, zoals communicatie, besluitvorming en leidinggeven.
Waarom is deze trainingsvorm belangrijk?
Niels: ‘Je leert beter hulp inschakelen, bijvoorbeeld door gebruik te maken van het noodboek, of door er een collega bij te vragen. Je wordt communicatief vaardiger en maakt daardoor eerder duidelijk aan het team dat er een noodsituatie is en wat het team moet doen. Dat kunnen doorslaggevende factoren zijn, die zwaarder wegen dan dat je een halve minuut eerder de juiste diagnose en behandeling bedacht hebt. Daarom vind ik het ook goed dat simulatietraining gewicht heeft tijdens de NVA-dagen.’ Nikki: ‘Ik denk wel dat we tijdens de Anesthesiologendagen een goede balans moeten behouden tussen het amusement eromheen en het feit dat het om een serieuze en belangrijke training gaat. Ondanks dat het een simulatie is, speel je nog steeds dat iemand heel erg ziek is of bijna doodgaat.’
Is er volgend jaar weer een winnend team uit het UMCU?
Nikki slaat na twee jaar deelname over. ‘Ik hoop dat ik dan staflid ben’, zegt Niels. ‘Bovendien,’ (lachend) ‘moet je op je piek stoppen.’
Lees ook: 'Je gaat het pas zien als je het snapt'